W V w n.e. Irlandczycy założyli na zachodnim brzegu Brytanii kolonię złożoną z trzech osad. Nazwali ją Ar-gael (dosłownie: wschodnioirlandzka), późniejszy Argyll. Wchodziła ona w skład Dalriady i podlegała arcykrólom irlandzkim. Pod koniec VI wieku na krótko odzyskali te ziemie Piktowie - to właśnie od nich święty Kolumba otrzymał wyspę Iona. Kiedy w 637 roku klan O'Neillów definitywnie rozgromił siły Damnalla Brecca, pozbawiając go władzy w szkockiej Dalriadzie, mieszkańcy tej ongiś irlandzkiej kolonii musieli utworzyć nowy ośrodek władzy; powstał on w Argyll. Od tego czasu szkoccy władcy tego obszaru nosili tytuł króla Argyll. Pierwszym władcą Argyll był Eochaid II.
Za zgodą: Celtyka