Azer

Azer, Atar, Atasz, Adar - u starożytnych Persów duch opiekuńczy ognia, syn Ormuzda. Ogień był symbolem boskości i dlatego odbierał cześć w starożytnym Iranie. Wierzono, że objawia on się w jedenastu formach: jako ogien ziemski, ogień w istotach żyjących, w roślinach, obłokach (piorun) etc. Według innego mitu, ogień pierwotny rozpadł się na 3 części: Azer-Froba, Azer-Gaszont i Azer-Burzin-Mir. Każdy z tych ogni świętych był opiekunem jednego z trzech stanów (kapłańskiego, rycerskiego i ziemiańskiego).

Prawdopodobnie cały tekst Encyklopedii Tradycji w pochodzi z jakiegoś starego czasopisma, przedwojennej książki lub którejś ze starych polskich encyklopedii, słownika wydanego przed II wojną światową (na końcu tekstu powinien się znajdować się odsyłacz do odpowiedniej książki lub czasopisma). Tekst nie był poprawiany pod względem merytorycznym i dlatego nie jest aktualny.

Możesz go uaktualnić, oddzielając swój komentarz lub obszerniejsze hasło linią ciągłą (-----), ale hasła oryginalnego NIE ZMIENIAJ - pamiętaj, że ET to przede wszystkim miejsce przechowywania starych, nieaktualnych haseł encyklopedycznych.

PAMIĘTAJ: Ten tekst to ciekawostka i nie nadaje się na ściągawkę do szkoły i nie powinien też być traktowany jako jedyne źródło wiedzy na ten temat!

(Encyklopedia Samuela Orgelbranda => SO)